Przed dzisiejszym meczem panowała wielka euforia i zastanawiano się ile bramek mistrz Polski strzeli mistrzowi Cypru. Niektórzy twierdzili, że 5:0 wystarczy, by na drugi mecz jechać w rezerwowym składzie. We wszystkich polskich mediach dziennikarze zastanawiali się, z kim Wisła zagra w fazie grupowej ligi mistrzów. Z doświadczenia wiem, że jeśli dużo się mówi, to mało się dzieje. I tak było i tym razem.

Pierwsze minuty były koszmarem dla piłkarzy Białej Gwiazdy. Cypryjczycy tak cisnęli na naszą bramkę, że do 12 minuty meczu piłkarze Wisły nie dotknęli nawet linii pola karnego przeciwników. Szybkie podania, gra z pierwszej piłki, a przede wszystkim krótkie krycie APOEL-u wystarczyło, by zgniatać Wiślaków na własnej połowie boiska. W pierwszej połowie szczególnie utkwiły mi w głowie krótkie rzuty rożne wykonane przez krakowian. Wszystkie, co do jednego wykonane były krótko, a większość z nich i tak trafiała pod nogi przeciwnika, bądź strzały były bite „Panu Bogu w okno”. Ostatnie pięć minut pierwszej części gry pokazały, że najlepszą obroną jest atak. Szybka gra, zagrania z pierwszej piłki dały nadzieję na drugą część spotkania.

W drugiej części spotkania nie widać było wielkiego szaleństwa w grze Wiślaków. Widać jednak było, że chłopaki się nie śpieszyli w przeciwieństwie do piłkarzy APOEL-u, którzy grali tak, jakby przegrywali ten mecz. Martwiące również było to, że wszędzie widoczna była przewaga liczebna piłkarzy z Cypru. Jeśli Wisła prowadziła atak lub się broniła, zawsze miała przynajmniej jednego piłkarza mniej.

W 71., minucie miało miejsce wydarzenie, którego z pewnością nikt się nie spodziewał. Po fantastycznym zwodzie i strzale, Patryk Małecki strzelił gola. Kibice, komentatorzy i ja – wybuchliśmy! To niewiarygodne. Wiślacy, choć z przebiegu gry nie zasługiwali, to nawet nie stwarzali sobie sytuacji by móc coś strzelić. Od momentu gdy padł gol można powiedzieć, że mecz się zakończył. Piłkarze Wisły nie biegali za piłką, a piłkarze gości myślami byli już w piekle – tzn., gorącym Cyprze. Mam wrażenie, że wynik 1:0 zadowolił obie ekipy.

Z przebiegu gry Wisła wypadła bardzo słabo. Widać, że APOEL ma na tyle dobrych piłkarzy, że w rewanżu może wydarzyć się wszystko. Awans jest możliwy, ale nie wykluczone, że to za dużo jeszcze na polski klub. Powiem szczerze, że fajnie by było awansować do LM, ale nie wiem czy z taką grą będą jakiekolwiek emocje. Wiadomo, że tutaj przeciwnikami będą wielkie kluby, a ewentualne niezakwalifikowanie się, będzie dawało szanse na grę w lidze Europy, która skupia raczej kluby europejskich średniaków. Tak wiem, to ostatnie zdanie jest głupie, bo walczyć trzeba o jak najwyższe cele. Po 15 latach jest cień szans, na awans polskiego klubu do najlepszej ligi klubowej świata. Niech tak więc się stanie…